Լինում է, չի լինում մի թագավոր։ Ես թագավորը մի աղջիկ է ունենում, անունը` Ելենա։ Ելենան ամբողջ օրը բակում քայլում-վազվզում է, բայց մի օր նա տեսավ մի վարդ և ասաց․
— Էս ի՞նչ վարդ է իմ բակում, հիմա կպոկեմ։
— Ոչ պետք չէ ինձ պոկել, ես քեզ կօգնեմ, մենակ թե ասա՝ ինչով քեզ օգնեմ, — պատասխանեց վարդը։
— Լավ, ես համաձայն եմ, — ասաց Ելենան։ Հաջորդ օրը Ելենան եկավ և ասաց․
— Վա՛րդ, իմ հայրիկն ասաց, որ ես պետք է գրեմ այս թեստը, դու իմ փողարեն կանե՞ս,- ասաց Ելենան, իսկ վարդը պատասխանեց․
— Լավ ես քո փոխարեն կանեմ թեստը։
Երբ թագավորը ստուգեց թեստը, նա այնքան ուրախացավ, որ խնջույք կազմակերպեց, որովհետև վարդն ամեն ինչ ճիշտ էր գրել ։ Մի քանի օր հետո Ելենան նորից եկավ և ասաց․
— Վա՛րդ, իմ հայրիկը նորից թեստ է տվել, բայց այս անգամ ավելի դժվար, իմ փոխարեն կանե՞ս այն։
— Իհարկե ես կօգնեմ քեզ, բայց ես ուզում եմ, որ դու ինքդ կարողանաս գրել այն, ես կօգնեմ ու կբացատրեմ քեզ ամեն ինչ,- ասաց վարդը։
Վարդը բացատրեց Ելենային բոլոր առաջադրանքները, որոնք նա չէր հասկացել, և Ելենան շատ ուրախացավ, որ վերջապես ինքնուրույն կարողանում է բարդ խնդիրներ լուծել։ Նա շնորհակալություն հայտնեց վարդին և այդ օրվանից սկսեց ամեն օր խնամել վարդին՝ ի պատասխան նրա բարության։