Սուրբ Ծննդյան տոնի ծառի մասին շատ լեգենդներ կան: Ահա ամենահայտնի և ամենագեղեցիկ լեգենդներից մեկը.
Երկրի վրա իջավ խորհրդավոր սուրբ գիշերը` մեծ ուրախություն պարգևելով մարդկանց: Բեթղեհեմի լքված քարայրերից մեկում ծնվեց աշխարհի Փրկիչը: Ականջ դնելով հրեշտակների երգեցողությանը` հովիվները փառաբանում և երախտագիտություն էին հայտնում Աստծուն, հետևելով ուղեցույց աստղին` մոգերը հեռավոր արևելքից շտապում էին` խոնարհվելու Աստվածային Մանկանը: Ոչ միայն մարդիկ, այլև քարայրը շրջապատող ծառերն ու ծաղիկներն էին յուրովի մասնակցում մեծ խորհրդին: Նրանք ուրախ տարուբերվում էին` ասես խոնարհվելով Օրհնյալ Մանկանը: Բոլորն էլ ցանկանում էին տեսնել նորածին Փրկչին. ծառերն ու թփերը տարածում էին իրենց ճյուղերը, ծաղիկները` բարձրացնում գլուխները` ջանալով տեսնել քարայրի ներսը:
Բոլորից երջանիկ էին քարայրի մուտքի մոտ կանգուն երեք ծառերը, նրանց լավ տեսանելի էր մսուրը և այնտեղ պառկած Մանուկը` շրջապատված հրեշտակների դասով: Այդ ծառերն էին` սլացիկ արմավենին, հրաշալի բուրող ձիթենին և համեստ, կանաչ եղևնին: Եվ ահա լսվեց հետևյալ խոսակցությունը.
– Գնանք մենք էլ խոնարհվենք Աստվածային Մանկանը և նրան մատուցենք մեր նվերները, – ասաց ձիթենին` դիմելով արմավենուն:
– Ինձ էլ տարեք ձեզ հետ, – ամաչկոտ ասաց համեստ եղևնին:
– Ո՞ւր` մեզ հետ, – արհամարհանքով նայելով նրան` հպարտորեն ասաց արմավենին:
– Իսկ դու ի՞նչ նվեր կարող ես տալ Աստվածային Մանկանը, – ավելացրեց ձիթենին: – Դու ի՞նչ ունես. միայն ծակող ասեղներ և զզվելի կպչուն խեժ:
Լռեց խեղճ եղևնին և հնազանդորեն ետ քաշվեց` չհամարձակվելով մտնել քարայր:
Սակայն հրեշտակը լսեց ծառերի խոսակցությունը, տեսավ թե արմավենու և ձիթենու հպարտությունն ու գոռոզությունը, թե եղևնու համեստությունը: Հրեշտակը խղճաց եղևնուն և կամեցավ օգնել նրան:
Փարթամ արմավենին խոնարհվեց Մանկանը և նրան տվեց իր շքեղ պսակի լավագույն տերևը.
– Թող այն Քեզ զովություն պարգևի շոգ օրերին, – ասաց նա:
Իսկ ձիթենին խոնարհեց իր ճյուղերն ու հոտավետ յուղ կաթեցրեց, և ամբողջ քարայրը լցվեց անուշ բույրով:
Եղևնին հետևում էր նրանց տխուր, սակայն` առանց նախանձի:
«Նրանք իրավացի են, ինչպե՞ս կարող եմ համեմատվել նրանց հետ: Ես այնքան խեղճ եմ, չնչին, արդյո՞ք արժանի եմ մոտենալու Աստվածային Մանկանը», – մտածում էր նա:
Սակայն հրեշտակն ասաց նրան.
– Քո համեստությամբ ինքդ քեզ նվաստացնում ես, սիրելի եղևնի, սակայն ես քեզ կմեծարեմ և քույրերիցդ ավելի լավ կզարդարեմ:
Եվ հրեշտակը երկնքին նայեց, մութ երկինքը փայլեց պայծառ աստղերով: Հրեշտակը նշան արեց, և աստղերը մեկը մյուսի ետևից սկսեցին թափվել ցած, ուղիղ եղեևնու կանաչ ճյուղերի վրա, և շուտով եղևնին փայլեց վառ կրակներով: Իսկ երբ Աստվածային Մանուկն արթնացավ, Նրա ուշադրությունը գրավեցին ոչ թե քարայրի սքանչելի բույրը և արմավենու շքեղ հովհարը, այլ փայլփլուն եղևնին: Մանուկը նայեց եղևնուն, ժպտաց և թաթիկները մեկնեց դեպի եղևնին: Հրճվեց եղևնին, սակայն չհպարտացավ, չմեծամտացավ և իր ողջ փայլով ջանաց լուսավորել ստվերում կանգնած ձիթենուն և արմավենուն: Չարին նա պատասխանեց բարով: Իսկ հրեշտակը տեսավ դա և ասաց.
Սիրելի եղևնի, դու բարի ես, և դրա համար էլ կպարգևատրվես: Ամեն տարի այդ նույն ժամանակ դու կզարդարվես լույսերի փայլով, և թե երեխաները, թե մանուկները կուրախանան` նայելով քեզ: Եվ դու, համեստ, կանաչ եղևնի, այսուհետև կդառնաս Սուրբ Ծննդյան ուրախ տոնի խորհրդանիշը:
Հարցեր և առաջադրանքներ։
- Կանաչով գրված բառերի բացատրոթյունը դու՛րս գրիր և բացատրի՛ր օնլայն բառարանի օգնությամբ։
Խորհրդավոր — Գաղտնիքներ պարունակող, գաղտնիքներով պատված, առեղծվածային, անհասկանալի
երախտագիտություն – շնորհակալություն
յուրովի – իրեն հատուկ ձևով, յուրատեսակ
հնազանդորեն – ամեն բանում ենթարկվող՝ հպատակվող, լսող, հլու-հնազանդ
նվաստացնում ես – ստորացնում ես
կմեծարեմ — կհարգեմ, կպատվեմ
- Ի՞նչ էր մտածում եղևնին։ Գրի՛ր քո բառերով։
Եղևնին մտածում էր, որ ինքը արժանի չէ մտնել քարանձավ և տեսնել Սուրբ մանկանը, քանի որ ինքը նվեր չուներ։
- Բնութագրի՛ր եղևնուն։ Պատմի՛ր եղևնու մասին։
Եղևնին շատ բարի էր, համեստ և ամաչկոտ, նա սիրում էր օգնել իր ընկերներին։ Նույնիսկ երբ հրեշտակը նրան աստղերով զարդարեց, նա չգոռոզացավ, չմեծամտացավ և իր ողջ փայլով լուսավորեց ստվերում կանգնած ձիթենուն և արմավենուն: Չարին նա պատասխանեց բարով:
- Պատմի՛ր արմավենու և ձիթենու մասին, ինչպիսինն էին նրանք։
Արմավենին և ձիթենին գոռոզ էին, անսիրտ և եսասեր։ Նրանք ընկերասեր չէին և հոգ չէին տանում ընկերների մասին։
- Երեք ծառերը ի՞նչ նվիրեցին մանկանը։ Գունավորի՛ր տվյալ հատվածները։
Փարթամ արմավենին խոնարհվեց Մանկանը և նրան տվեց իր շքեղ պսակի լավագույն տերևը։
Իսկ ձիթենին խոնարհեց իր ճյուղերն ու հոտավետ յուղ կաթեցրեց, և ամբողջ քարայրը լցվեց անուշ բույրով։
Իսկ եղևնին հրճվանք և ուրախություն պարգից մանկանը։
- Կարմիրով ներկված նախադասությունից դուրս գրի՛ր գոյականները և գործողություն ցույց տվող բառերը։
Գոյականներ՝ մանուկը, եղևնուն, թաթիկները, եղևնին
Գործողություն ցույց տվող բառեր՝ նայեց, ժպտաց, մեկնեց
- Հետևյալ բառերի բաց թողնված տառերը լրացրո՛ւ։
Պարգևել, խեղճ, խոնարհվել, խորհուրդ, օգնել, զարդարել։